Ζητείται φίλη.

Να είναι λεπτή.
Να μην έχει γνωρίσει πολλούς άνδρες στη ζωή της.
Να της αρέσει η λογοτεχνία.

Για το Πολυτεχνείο δεν λέμε τίποτα.

Για το Πολυτεχνείο δεν λέμε τίποτα.
Είναι η μόνη επέτειος που έχω αναμνήσεις.
Οι νεότεροι ας κάνουν τις δικές τους.

Τέρας.

Για να αντιμετωπίσεις ένα τέρας πρέπει να γίνεις κι εσύ τέρας.

Αξίζει τον κόπο; Και για ποιό αντίτιμο.

Υγ. Στο κουβάρι που μπλέκεσαι, υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που σε βοηθούν με μια φράση τους (τύπου sentence τις ονομάζω) να το ξεμπερδέψεις.

Το τεφτέρι.

Φοβάμαι τον θάνατο γιατί δεν υπάρχει κανένας τρόπος πια να πεθάνω ηρωικά.
Για να μην φοβάσαι τον θάνατο πρέχει να έχεις να του αντιπαραθέσεις κάτι πιο μεγαλιώδες. Ομως τι είναι αυτό;

Παλαιότερα πέθαιναν για την πατρίδα, για τον θεό, την οικογένεια, την φιλία, τον έρωτα, την ελευθερία. Δεν ξέρω αν αυτά είναι πιο μεγαλιώδη από τον θάνατο αλλά όσοι πέθαναν γι αυτά έτσι ακριβώς τα θεωρούσαν.

Υπάρχει επομένως ανάγκη να καθορίσει κανείς το "ηρωικό" πεδίο μέσα στο οποίο ζει για να μην φοβάται να πεθάνει.

Η Σουρεκλεμέ είχε ένα τεφτέρι.Δεξιά έγραφε τους αποθαμένους ευχαριστημένους.Αριστερά όσους θα ήθελαν να επιστρέψουν. Πού το ξέρεις της έλεγα. Δεν ξέρω, μου απαντούσε. Δεξιά - ζερβά τους βάζω, προβάροντας τον δικό μου θάνατο.